فرق توده با تومور

تومور مغز چیست؟

تومور مغزی رشد سلول های غیر طبیعی در مغز است. آناتومی مغز بسیار پیچیده است و بخش‌های مختلفی مسئول عملکردهای مختلف سیستم عصبی هستند. تومورهای مغزی می توانند در هر قسمت از مغز یا جمجمه ایجاد شوند، از جمله پوشش محافظ آن، قسمت زیرین مغز (پایه جمجمه)، ساقه مغز، سینوس ها و حفره بینی و بسیاری از نواحی دیگر.
بیش از 120 نوع مختلف تومور وجود دارد که بسته به بافتی که از آن منشأ می گیرند، می توانند در مغز ایجاد شوند. تومورها بر اساس بافت های مغزی که روی آن ها تأثیر می گذارند، با یکدیگر تفاوت دارند. همه تومورهای مغزی سرطان مغز نیستند، اما حتی تومورهای خوش خیم یا غیرسرطانی نیز می توانند خطرناک باشند.

آیا تومورهای مغزی خطرناک هستند؟

تومورهای مغزی خطرناک هستند زیرا می توانند بر قسمت های سالم مغز فشار وارد کنند یا به آن نواحی سرایت کنند. برخی از تومورهای مغزی نیز می توانند سرطانی باشند یا سرطانی شوند. اگر تومورها جریان مایع در اطراف مغز را مسدود کنند، می توانند مشکلاتی ایجاد کنند که می تواند منجر به افزایش فشار داخل جمجمه شود. برخی از انواع تومورها می توانند از طریق مایع نخاعی به مناطق دوردست مغز یا ستون فقرات پخش شوند.

تفاوت تومور با توده مغزی چیست؟

تومور مغزی نوع خاصی از توده مغزی است. توده هر ناحیه از بافت آسیب دیده را توصیف می کند. همه تومورها توده هستند، اما همه توده ها تومور نیستند. سایر توده های مغزی می تواند در اثر سکته مغزی، آسیب، آنسفالیت و ناهنجاری شریانی وریدی ایجاد شود.

تفاوت تومور مغزی و سرطان مغز در چیست؟

همه سرطان های مغز تومور هستند، اما همه تومورهای مغزی سرطانی نیستند. تومورهای غیرسرطانی مغز را تومورهای خوش خیم مغز می نامند.

تومورهای خوش خیم مغز معمولا به کندی رشد می کنند، مرزهای مشخصی دارند و به ندرت گسترش می یابند. تومورهای خوش خیم هم می توانند خطرناک باشند. آن ها می توانند به بخش هایی از مغز آسیب برسانند و آن ها را تحت فشار قرار دهند و باعث اختلال شدید عملکرد شوند. تومورهای خوش خیم واقع در یک ناحیه حیاتی از مغز، می توانند تهدید کننده زندگی باشند. یک تومور خوش خیم به ندرت می تواند بدخیم شود. نمونه هایی از تومورهای خوش خیم معمولی عبارتند از مننژیوم، شوانوم دهلیزی و آدنوم هیپوفیز.

تومورهای بدخیم مغز سرطانی هستند. آن ها معمولا به سرعت رشد می کنند و به ساختارهای سالم مغز اطراف حمله می کنند. سرطان مغز به دلیل تغییراتی که در ساختارهای حیاتی مغز ایجاد می کند، می تواند تهدید کننده زندگی باشد. برخی از نمونه‌هایی از تومورهای بدخیم که در مغز یا نزدیک آن منشا می‌گیرند عبارتند از نوروبلاستوما، کندروسارکوم و مدولوبلاستوما.

تومورهای مغزی اولیه در مقابل متاستاتیک

تومورهای مغزی اولیه تومورهایی هستند که از مغز شروع می شوند. نمونه‌هایی از تومورهایی که اغلب در مغز منشا می‌گیرند شامل مننژیوم و گلیوما هستند. این تومورها به ندرت می توانند از محل خود جدا شده و به سایر قسمت های مغز و نخاع گسترش یابند. معمولا تومورها از سایر قسمت های بدن به مغز سرایت می کنند.

تومورهای متاستاتیک مغز که تومورهای مغزی ثانویه نیز نامیده می شوند، تومورهای بدخیم هستند که به عنوان سرطان در سایر نقاط بدن منشأ می گیرند و سپس به مغز متاستاز می کنند (گسترش می یابند). تومورهای متاستاتیک مغز تقریبا چهار برابر بیشتر از تومورهای مغزی اولیه شایع هستند. آن ها می توانند به سرعت رشد کنند، ازدحام کنند یا به بافت مجاور مغز حمله کنند.

مکان های تشکیل تومورهای مغزی

تومورهای مغزی می توانند در هر قسمتی از مغز ایجاد شوند، اما مناطق خاصی وجود دارد که تومورهای خاص در آن ها شکل می گیرد:

• مننژیوم در مننژها، پوشش محافظ مغز، تشکیل می شود.
• تومورهای هیپوفیز در غده هیپوفیز ایجاد می شوند.
• تومورهای مدولوبلاستوما در مخچه یا ساقه مغز ایجاد می شوند.
• تومورهای با پایه جمجمه، در قسمت زیرین مغز رشد می کنند که به آن قاعده جمجمه می گویند.

سایر تومورهای مغزی با انواع سلول هایی که از آن ها ساخته شده اند توصیف می شوند. به عنوان مثال، گلیوم ها از سلول های گلیال تشکیل شده اند.

علائم تومور مغزی

بخش‌های مختلف مغز عملکردهای مختلفی را کنترل می‌کنند، بنابراین علائم تومور مغزی بسته به محل ایجاد تومور متفاوت است. به عنوان مثال، تومور مغزی واقع در مخچه در پشت سر ممکن است باعث ایجاد مشکل در حرکت، راه رفتن، تعادل و هماهنگی شود. اگر تومور بر مسیر بینایی که مسئول بینایی است تأثیر بگذارد، ممکن است تغییرات بینایی رخ دهد.
اندازه تومور و سرعت رشد آن نیز بر علائمی که فرد تجربه می کند تأثیر می گذارد.

به طور کلی، شایع ترین علائم تومور مغزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• سردرد
• تشنج
• مشکل در فکر کردن، صحبت کردن یا یافتن کلمات
• تغییر در شخصیت یا رفتار
• ضعف، بی حسی یا فلج در یک قسمت یا یک طرف بدن
• از دست دادن تعادل، سرگیجه یا بی ثباتی بدن
• از دست دادن شنوایی
• تغییر در بینایی
• سردرگمی
• از دست دادن حافظه

درمان های تومور مغزی

رایج ترین درمان برای تومورهای مغزی جراحی است. برای برخی از تومورها، جراحی و نظارت مداوم ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد. روش‌های جراحی رایج برای برداشتن تومور مغزی شامل کرانیوتومی، نورواندوسکوپی و لیزر درمانی است.
شیمی درمانی و پرتودرمانی را می¬توان برای درمان سرطان مغز با کمک به کوچک شدن تومور، کاهش سرعت رشد و یا جلوگیری از بازگشت آن استفاده کرد. پرتودرمانی خارجی، رادیوسرجری استریوتاکتیک و پروتون درمانی برخی از پرتودرمانی‌های تومور مغزی هستند.

جراحی تومور مغز

جراحی اولین و رایج ترین درمان برای اکثر افراد مبتلا به تومور مغزی است. اهداف جراحی می تواند شامل موارد زیر باشد:
• برداشتن کامل (رزکسیون) تومور مغزی
• برداشتن جزئی تومورها در نزدیکی نواحی حساس مغز برای تسکین علائم و تسهیل یا افزایش اثربخشی سایر درمان‌ها. فشار کمتر در داخل جمجمه می تواند به معنای کاهش علائم و بهبود توانایی عملکرد (به عنوان مثال فکر کردن، صحبت کردن یا بهتر دیدن) باشد.
• بیوپسی تومور
بیوپسی یک روش جراحی است که در آن جراح مقدار کمی از بافت تومور را برمی دارد. این نمونه بافت معمولا در طی جراحی مغز برای برداشتن تومور جمع آوری می شود. زمانی که جراحی لازم نباشد یا امکان پذیر نباشد، ممکن است بیوپسی به تنهایی انجام شود، اما اطلاعات بیشتری در مورد تومور مورد نیاز است.
هدف از بیوپسی ایجاد تشخیص دقیق تومور است. پس از جمع آوری، بافت تومور برای ارزیابی پاتولوژیست (پزشکی که بیماری ها را تفسیر و تشخیص می دهد) به آزمایشگاه فرستاده می شود. آسیب شناس بافت تومور را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا نوع و درجه تومور را تعیین کند. آزمایشات مولکولی اطلاعات بیشتری را برای کمک به تشخیص ارائه می دهند.

اگر توده یا تومور مغزی برای شما تشخیص داده شده است، ممکن است از خود بپرسید که گزینه های درمانی شما چیست. به خاطر داشته باشید که برنامه درمانی خاص شما ممکن است بسته به مرحله و نوع بیماری و همچنین سلامت کلی شما متفاوت باشد. شما می توانید روند درمانی خود را زیر نظر دکتر مهرداد حسین زاده بختوری جراح مغز و اعصاب، پیگیری نمایید.