اکثر افراد در 24 ساعت بعد از جراحی میکرودیسککتومی کمری به خانه بازمی گردند و معمولاً درد، خستگی و خواب آلودگی را تجربه می کنند. در روز اول پس از جراحی، سطح درد می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد و ممکن است زمانی که اثر داروهای مسکن قوی از بین برود و/یا عصب(ها) شروع به بهبودی کند، بیشتر شود.
مدیریت موفقیت آمیز درد شامل پیروی دقیق از دستورالعمل های جراح مغز و اعصاب در مورد داروها، محدودیت های فعالیت و پیاده روی در صورت تحمل است.
فعالیت ممنوع پس از میکرودیسککتومی کمری
در طی دو هفته اول پس از جراحی میکرودیسککتومی کمری، فعالیت‌های رایج زیر محدود می‌شوند.
خم شدن: در حالی که خم کردن زانوها و باسن خوب است، خم کردن کمر (مانند خم شدن در کمر) توصیه نمی شود، زیرا ممکن است بافت های حساس کمر را تحریک کند و درد را افزایش دهد.
بلند کردن: ممکن است اجسام سبک حمل شوند، اما بلند کردن هر چیزی که وزنی بیش از یک گالن شیر (حدود 8 پوند) داشته باشد معمولاً توصیه نمی شود. برخی از پزشکان ممکن است بلند کردن را به یک بار سبک تر، مانند 5 پوند یا کمتر محدود کنند.
پیچش وچرخش: ممکن است برخی تنظیمات در فعالیت های روتین برای جلوگیری از پیچش ستون فقرات، مانند هنگام سوار شدن به ماشین یا داخل و خارج شدن از تخت، مورد نیاز باشد. همچنین ممکن است لازم باشد که در ابتدا از شخص دیگری در انجام کارهای خانه کمک بگیرید، از جمله لباسشویی و حیاط کاری
رانندگی: درد، خواب‌آلودگی و کاهش هماهنگی مانع از رانندگی در یک یا دو هفته اول پس از میکرودیسککتومی کمری می‌شود. ماشین سواری نیز محدود به سفرهای کوتاه و ضروری است.
خستگی و خواب‌آلودگی در چند روز اول پس از این جراحی شایع‌تر است، تا حدی به دلیل داروهای مورد استفاده در طول عمل و برای مدیریت مداوم درد. به جای تلاش برای رفع خستگی، استراحت و خواب زیاد توصیه می شود.
در حالی که استراحت بسیار مهم است، حرکات دوره ای کم فشار برای بهبودی ضروری است. پیاده روی کوتاه توصیه می شود و معمولاً می تواند چند ساعت پس از میکرودیسککتومی شروع شود. در ابتدا توصیه می شود به جای زمین های شیب دار یا ناپایدار، فقط روی سطوح صاف مانند کف و پیاده رو راه بروید. اگر بیمار احساس بی ثباتی کند یا همچنان با پا درد دست و پنجه نرم کند، ممکن است از واکر یا عصا استفاده شود. بالا رفتن از پله ها نیز معمولاً توصیه نمی شود.
خوابیدن بعد از میکرودیسککتومی کمری
خواب کافی و آرام برای بهبودی سریعتر ضروری است. اگر داروها یا مکمل های خواب در نظر گرفته می شوند، مهم است که با پزشک یا داروساز مشورت کنید تا از تداخلات نامطلوب با سایر داروها جلوگیری کنید.
روش Log-roll برای حفظ تراز ستون فقرات
برای جلوگیری یا کاهش حرکات دردناک خم شدن و پیچش، دانستن تکنیک log-rolling برای داخل و خارج شدن از رختخواب کمک می کند.
این روش شامل نگه داشتن زانوها در کنار هم و صاف نگه داشتن کمر است در حالی که :
روی لبه تخت نشست
هنگام بلند کردن پاها، سر را به سمت تخت پایین بیاورید
غلت زدن به پشت
همچنین ممکن است استفاده از انواع مختلف بالش بدن برای حمایت در هنگام دراز کشیدن کمک کند
مراقبت از برش میکرودیسککتومی کمر
تمیز و خشک نگه داشتن محل برش بسیار مهم است. برای کاهش خطر عفونت، در این مرحله باید از مرطوب کردن، خیس کردن یا غوطه ور کردن محل برش در آب اجتناب شود. اکثر جراحان برش را مقاوم در برابر آب می دانند، اما ضد آب نیستند. اگر بتوان محل برش را خشک نگه داشت، دوش گرفتن یا حمام اسفنجی به طور کلی مجاز است، اما نه حمام معمولی در وان
با این حال، این توصیه ممکن است بر اساس بخیه هایی که برای بستن برش استفاده می شود تغییر کند، بنابراین مهم است که هر گونه سوال یا نگرانی در مورد بخیه را با جراح در میان بگذارید.
علائم بالقوه عفونت موضعی در محل برش شامل افزایش قرمزی، درد یا ترشح است. سایر علائم عمومی عفونت مانند تب یا لرز ممکن است.
تشخیص زمان مراجعه فوری به مراقبت های پزشکی
احساس نوسانات درد و سطح انرژی بعد از میکرودیسککتومی کمری، به ویژه در دو هفته اول بهبودی، طبیعی است. با این حال، برخی از علائم و نشانه ها نیاز به ارزیابی فوری پزشکی دارند، از جمله :
- دردی که علیرغم مصرف دارو طبق دستور بدتر می شود
- بی حسی و/یا ضعف در پا(های) یا ناحیه پرینه (بین ران ها)
- کاهش یا از دست دادن کامل کنترل روده/مثانه
- افزایش قرمزی، درد یا ترشح در محل برش
- تب یا لرز
- حالت تهوع، سرگیجه یا سردرد شدید
اکثر افراد پس از میکرودیسککتومی کمری می‌توانند به خوبی در خانه بهبود یابند، اما مهم است که علائم را تحت نظر داشته باشید و در صورت بروز علائم و نشانه‌های نگران‌کننده، با مطب پزشک مشورت کنید.