تمرینات کششی بعد از جراحی میکرودیسککتومی

هر محل جراحی با بافت اسکار بهبود می یابد، و برخی جراحان احساس می کنند که ورزش های ملایم انجام شده در اوایل دوره بعد از عمل جراحی میکرودیسککتومی ممکن است اسکار (تشکیل بافت اسکار) را در اطراف ریشه عصبی به حداقل برساند

این جراحان انجام تمرینات کششی را چندین بار در روز به مدت 6 تا 12 هفته پس از جراحی توصیه می کنند، زیرا در این دوره بیشترین احتمال ایجاد اسکار وجود دارد

کشش ایمن بعد از میکرودیسککتومی

علاوه بر راه رفتن، بیمارانی که احساس راحتی می کنند می توانند مدت کوتاهی پس از میکرودیسککتومی کمر، کشش سبک را شروع کنند.

کج شدن لگن pelvic tilt

یکی از کشش های ایمن در این مرحله، شیب لگن است.

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید و پاها را صاف روی زمین بگذارید.

با سفت کردن ماهیچه های شکم و کشیدن ناف به سمت پایین کمر را روی زمین صاف کنید.

10 ثانیه نگه دارید. 8 تا 10 بار تکرار کنید.

همانطور که قابل تحمل است، بالا بردن ساق پا نیز می تواند به تمرین شیب لگن اضافه شود

بالا بردن پا

شیب لگن با بالا بردن پا به عضلات همسترینگ کشش خوبی می دهد که می تواند به بهبود عملکرد پا پس از جراحی میکرودیسککتومی کمک کند

قسمت پایین کمر را صاف روی زمین نگه دارید.

عضلات شکم را برای شیب لگن سفت کنید.

هر بار یک پا را به آرامی صاف و بلند کنید.

5 یا 10 بار تکرار کنید.

هنگام شروع کار، ممکن است به جای پایین آمدن روی زمین، کج کردن لگن با بالا بردن پا در رختخواب آسان‌تر باشد.

افزودن کشش های بیشتر در هفته های 2 تا 6

بسیاری از جراحان برای 2 تا 6 هفته اول پس از جراحی میکرودیسککتومی کمر ، خم شدن، چرخاندن یا بلند کردن را توصیه نمی کنند . هنگامی که این محدودیت ها توسط جراح برداشته شود، کشش های بیشتری می تواند به برنامه بهبودی اضافه شود

چندین تمرین به کشش عضلات پشت و ساق در حین بهبودی پس از جراحی میکرودیسککتومی کمر کمک می کند. جراح ممکن است بیمار را به یک برنامه فیزیوتراپی ارجاع دهد که می تواند برای فرد سفارشی شود. هنگام یادگیری کشش‌های پیچیده‌تر، می‌توان به یک متخصص آموزش دیده راهنمایی کند تا اطمینان حاصل شود که کشش به طور ایمن و مؤثر انجام می‌شود. پس از یادگیری حرکات کششی جدید، بیمار معمولاً می‌تواند به تنهایی به انجام حرکات کششی در خانه ادامه دهد

نکات کلی برای حرکات کششی

به طور کلی توصیه می شود که تمرینات کششی را به طور مکرر و به آرامی انجام دهید. هر تمرین را تا حدی انجام دهید که کشش خوب یا ناراحتی خفیف داشته باشید، اما نه تا حدی که احساس درد کنید. کشش بیش از حد ممکن است عصب را ملتهب کند یا روند بهبودی را به تاخیر بیندازد.

اگر بیمار پس از جراحی برای انجام هر گونه تمرین کششی احساس درد زیادی کرد، عاقلانه است که صبر کند تا درد تحت کنترل باشد